Μέχρι στιγμής τα κόμματα της βουλής προδώσανε την ιδεολογία τους. Άλλα λένε και άλλα κάνουν (τουλάχιστον όσα γράφουν κυβερνητική θητεία).
Κάποιοι από τους πολιτικούς -κατά τα λόγια τους και τις πράξεις τους- θα μπορούσαν να σταθούν με απαιτήσεις σε όλα τα κόμματα. Γιατί λοιπόν κτίζονται οι Κομματικές "Ιδεολογίες", μα για να εγκλωβίσουν, όσους δεν παρακολουθούν τις ανάγκες που έχει η Καθημερινή Ζωή του Λαού. Όσους επιθυμούν να αισθάνονται άνετα με την κομματική παρέα, παρά να αναζητούν τρόπους βελτίωσης της κοινωνίας των πολιτών.
Η Ζωή στον 21ο Αιώνα δεν είναι πόλεμος τάξεων, αλλά πόλεμος επιβίωσης. Οι Ανάγκες των καιρών απαιτούν σκληρή εργασία από τους πολιτικούς, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς φροντίζουν να έχουν ψηφοφόρους - υπηκόους. Πολλά λόγια και ζωή σε μαζώξεις και λόγια - λόγια. Μήπως βλέπουμε πουθενά τεκμηριωμένες προτάσεις; ΟΧΙ. Μας ομιλούν μόνο για τα λάθη των άλλων.
Γραπτές Προτάσεις, που-θε-να. όλα γύρω από το κόμμα και τον Πρόεδρο-Γραμματέα-Αρχηγό.
Νομίζω πως Πολιτικοί, Συνδικαλιστές και Πολιτευτές, βλέπουν τον Λαό αφ' υψηλού. Αυτό το Ονομάζουμε, Κόμματο-λαγνεία. Την προσκόλληση στην κομματική τυπολατρία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου